دو مورد پیوند مجدد قرنیه در مبتلایان به قوز قرنیه جهت اصلاح آمتروپی و آستیگماتیسم بالا

چکیده هدف: گزارش دو مورد پیوند مجدد قرنیه (regraft) در دو بیمار مبتلا به قوز قرنیه به منظور اصلاح آمتروپی و آستیگماتیسم بالا پس از پیوند قرنیه. معرفی بیمار: بیمار اول مرد 34 ساله مبتلا به قوز قرنیه بود که 6 ماه پس از پیوند که بخیه­ها برداشته شدند، دچار دوربینی بالا شد. با در نظر گرفتن طول قدامی-خلفی زجاجیه (57/14 میلی‌متر)، پیوند مجدد انجام گردید که با تغییر تفاوت اندازه قرنیه گیرنده و دهنده، عیب انکساری اصلاح شد. بیمار دوم مرد 21 ساله مبتلا به قوز قرنیه بود که او هم پس از برداشتن بخیه‏ها، دچار نزدیک‌بینی بالا و آستیگماتیسم گردید که پس از بررسی طول قدامی-خلفی زجاجیه (32/17 میلی‌متر)، پیوند مجدد قرنیه انجام شد و با تغییر تفاوت اندازه قرنیه گیرنده و دهنده، عیب انکساری وی اصلاح شد. نتیجه‌گیری: در بیماران مبتلا به قوز قرنیه، توجه به طول قدامی-خلفی زجاجیه می‌تواند در انتخاب بهترین اختلاف اندازه دهنده-گیرنده جهت پیش‌گیری و یا اصلاح عیوب انکساری قابل توجه بعد از پیوند قرنیه مفید باشد. · مجله چشم‌پزشکی بینا 1383؛ سال 10، شماره 2: 241-236.